سبد خرید شما در حال حاضر خالی است!
شرکت شکیب آسانبر صعود البرز با نام تجاری شکیب جک از سال ۱۳۷۰ فعالیت خود را در زمینه تولید انواع پمپ های دستی و جکهای هیدرولیک آغاز نمود. تحقیقات گسترده، بهرهگیری از دانش فنی روز ، تجارب کارآمد ، شناخت بسترهای تجاری سازی و مقتضیات بازار از جمله نیاز به اجرای سیاست مرتفع سازی در کشور، همگی عواملی بودند که شکیبجک را تبدیل به یکی از توانمندترین واحدهای تولیدی حوزه آسانسور و بالابرهای هیدرولیک در ایران نمود.
در ادامه و در طی مسیر توسعه تولیدات، انواع پاوریونیت و محصولی دانش بنیان و بومی سازی شده تحت عنوان شیر کنترل طرح بلین نیز وارد انبوه محصولات با کیفیت و قابل رقابت با نمونه های خارجی شد. محصولی ایرانی که عرضه آن به بازار منتج به جلوگیری از خروج میزان قابل توجهی ارز از کشور گردید. بدین ترتیب در مدت زمانی اندک، کیفیت، قیمت رقابتی، دانش فنی برتر، سیاستهای اشباع بازار و توانمندیهایی از این دست شرکت شکیب جک را بدل به یکی از مدعیان حوزه صنعت آسانسور و بالابرهای هیدرولیک ایران نمود.
اکنون پس از ۳۰ سال شرکت شکیبجک با تکیه به علوم و فن آوری روزآمد، بهرهگیری از دانش متخصصان فن، سه دهه تجربه بالنده و فاخر و همت عالی مجموعه خود تبدیل به یک گروه صنعتی مطرح و نامی گردیده است. مجموعه ای متشکل از سه واحد مجزای تولید پاور ، جک ، شیر و انبارش سه گانه به همراه سازمان فعال فروش و تعداد بیشماری نمایندگی و عاملیت فروش در سراسر ایران می رود تا در افق دیدی پویا و متعالی مفاهیم تازه ای از موفقیت و حضور درخشان در عرصه بازارهای جهانی را شاهد باشد .
اسفندیار پاکانیان موسس و مدیرعامل شرکت شکیب آسانبر صعود البرز که اکنـون همگـان آن را بــا برنــد شکیبجک میشناسند در خصوص چگونگی راهاندازی و روند تبدیل شدن یک کارگاه کوچک تولید جکهای هیدرولیک به یکی از بزرگترین تولیـدکنندگان جــک و تجهیزات هیدرولیکی آســانسور در ایران اینگونه اظهار می دارند:
جوان بودم و یک کارگاه تعمیرات اتومبیل داشتم. در حدود سالهای ۱۳۵۶ و اثنای انقلاب، کارم برایم جدی بود و من دغدغهمندانه در پی رشد آن بودم. به نحوی که تلاش داشتم تعمیرگاه کوچکم را تبدیل به یک کسب و کار کلان و نامی و حداقل یک مجموعه حرفهای و مجهز کنم. اما شرایط مالی و برخی محدودیت ها مانع میشد که من تجهیزات مدرن و به روز وارد کارگاهم کنم.
یکی از این تجهیزات نوعی جرثقیل هیدرولیک بود که با آن موتور را از داخل اتومبیل خارج مینمودیم. دراصطلاح به این نوع جرثقیل ها Motorized crane میگویند که در آن زمان تهیه آن برای من مقدور نبود. به همین سبب خودم دست به کار ساخت آن شدم.
تمام ذهنیت و الگوی ساخت بر مبنای تنها یک عکس در یک ژورنال خارجی بود. به عبارتی من یک عکس را بطور ذهنی مهندسی معکوس کردم و به نقشه انفجاری و گسترده آن رسیدم. در واقع پروسه ساخت جرثقیل مبتنی بر دانش فنی من نسبت به سیستم هیدرولیک خودرو بود و در نهایت جرثقیل را نیز با همان قطعات مستعمل خودرو ساختم. دیری نپایید که این تجربه تکرار شد و عملاً وارد حرفه تولید جک های هیدرولیک شدم. نکته جالب اینکه جرثقیل ساخته شده تا سالیان سال عملکرد فوق العاده ای داشت و من پی بردم که استعداد ذاتی، علاقه و تمایل فراوانی برای ورود به مبحث تولید جک های هیدرولیک دارم. برای همین کارگاه کوچکم را در سال 1378 تعطیل و بی درنگ وارد عرصه تولید شدم. در آن زمان با کمبودها و محدودیت هایی مواجه شدم. من جمله عدم امکان تامین قطعات اولیه و دستگاه هایی که می بایست در فرایند ساخت به کار میگرفتم. در همین اثنا فرزندانم به کمک من شتافتند و فرایند تولید برای من حداقل در زمینه ساخت تسهیل یافت و با توان افزونتری دست به کار تولید شدم. این همکاری به لطف و مرحمت پروردگار در کمال حسن همکاری و همدلی تا به امروز ادامه داشته تا به حدی که امروزه روز بخش عمدهای از فعالیت های شرکت را فرزندان بنده مدیریت مینمایند.